Pieken en dalen

(Goede) Middag,

Tja goed tussen haakjes heeft wel een reden want het loopt even niet zo vloeiend.
Laat ik even bij het begin beginnen.
Yarin was er eindelijk. Na een druk weekend was het maandag eindelijk tijd om hem op te halen. Na wat drukte en stress met de auto, kon ik eindelijk naar het vliegveld.

Goh wat heb ik daar lang moeten wachten voordat hij eindelijk door de douane was.
Deze week had ik wat dingen gepland waar Yarin de planning niet van wist. Een leuk verrassingstripje. Dus eerst op naar mijn huis. De nodige kilo's eten die hij had meegenomen en nog wat paar schoenen eruit gehaald. Vervolgens pakte ik snel mijn koffertje in. We begonnen namelijk met twee nachtjes slapen in blouberg. Lekker uitwaaien op het strand. Nou de wind was zo erg dat we bijna (niet overdreven) uit onze schoenen werden gewaaid.

's avonds even rustig aan en lekker in het hotel eten erna vroeg naar bed en rusten na de lange reis.
De dag erna vroeg uit de veren. Helaas was door het weer de planning voor de rest een beetje omgegooid. Dinsdag zouden we met zeehonden snorkelen maar dit moest verzet worden. Nog steeds harde wind. Wel scheen er een heerlijk zonnetje en was de temperatuur goed te doen.
Dinsdag dus maar naar waterfront. Beetje wegwijs gemaakt en wat leuke plekjes laten zien, naar het stadion en lekker lunchen. 's Avonds lekker uiteten in een typisch Afrikaans restaurant met Afrikaans entertainment.

Iets later dan gepland waren we terug in ons hotel. 's morgens nog iets eerder uit de veren, snel ontbijten en spullen pakken. Uitchecken en opweg naar Touwsrivier. Hier hebben we een heerlijke overnachting met safari's gehad in Aquila. Heerlijk weer en even een ultiem "andere kant van de wereld" moment. Fijn om dit samen te kunnen delen, de dieren waren zoooooo dichtbij, zelfs het vroege opstaan voor een ochtend safari was het waard.
Helaas lag het op zn twee uur rijden van Kaapstad waardoor we donderdag na de safari moesten uitchecken. Het weer was niet zo super meer dus hup de auto in. Knikkenbollend en een slapende Yarin naast me reed ik terug. Eenmaal thuis hebben we 2 uur geslapen even bijtanken dus. Daarna een goede lunch, gelukkig was het weer goed opgeknapt dus smolt ik weg. Ik was ook lekker grumpy omdat ik echt stierf van de honger (in Afrika hebben ze honger...) , toch?

Die avond, kon ik dan eindelijk, waar ik zooooolang naar heb uitgekeken, naar John Legend. Wat een stem heeft die man, en hoeveel geluk dat ik hier alsnog kon gaan (in Nederland was het namelijk niet gelukt om kaartjes te krijgen).

Vrijdag dan eindelijk het zeehonden snorkelen. Met zeeziek pilletjes die blijkbaar niet altijd helpen de dag doorkomen en erna KO weer in bed duiken. Yarin was ziekjes en ik gewoon kapot. 's avonds uiteten met Femke, Myrthe en der moeder die hier samen met der vriend op vakantie is.

We waren nog niet klaar met het eten, of ik begon me ook goed ziek te voelen. Maar ja daar geef je natuurlijk niet aantoe wanneer je na maanden even tijd hebt saampjes.

De dag erna werden we vroeg opgehaald voor een wijntour in Stellenbosch. Ik had er (ondanks dat ik me heel slecht voelde) goede moed in. Langzaam aan voelde ik me slechter en had ik bijna de uber naar huis genomen. Ik schaamde me kapot omdat het net leek alsof ik me slecht voelde door de drank. Gelukkig speelde dit al bij de 2e wijn farm waardoor dronken zijn nog niet perse de reden is. Na wat Cola trok het weg en heb ik uiteindelijk nog een paar wijntjes gedronken.

Daarbij is mijn doel bereikt die dag. YARIN DRINKT WIJN!!!
Die avond vertrokken we weer naar een hotel in Seapoint. Lekker nog 2 nachtjes echt samen (toch wel anders namelijk in een studentenhuis). En hebben we lekker gegeten bij een italiaan.

Toen was het helaas al weer tijd voor onze laatste volledige dag. Die hebben we zoooo vol gepland met Cape point, pinguins kijken, Chapmans peak drive en de tafelberg dat ik heb geracet om de laatste gondel naar boven te halen. Boven op de berg, klaar voor de zonsondergang, kwam er een enorme wolk over. Romantiek is dus niet voor ons weg gelegd. Gelukkig kregen we er iets magisch voor terug en zagen die wolken, die langzaam naar beneden vielen er geweldig uit.

Een laatste nachtje en halve dag te gaan en daar stonden we opeens, een week later, wéér op het vliegveld. Heel wat traantjes later ben ik na een laatste knuffel maar weg gelopen en snel door gegaan. Tot in januari schat!

Nou ondertussen ben ik weer verder met stage, over 63 dagen ben ik al thuis en over minder dan een maand sta ik op het vliegveld mijn volgende bezoek op te wachten! Papa is er al bijna dus veel tijd heb ik niet om te treuren.

Stage brengt me in een goed ritme. Echter werd dat de eerste dag meteen onderbroken. Ik had een typische off day meteen. Mijn sleutels vergeten en mijn kamer niet meer in kunnen hebben we gelukkig meteen kunnen oplossen. Alleen is ook mijn USB gesneuveld. Hij ligt nu bij een recovery bedrijf. Mochten ze die niet meer kunnen maken ben ik ALLES van deze stage kwijt. Dan ga ik nog een flink potje huilen.

Tot die tijd ligt mijn USB nu opengebroken en heb ik hoop.
Tot die tijd probeer ik niet te stressen.

Hoewel e tijd begint te dringen proberen we ons koppie maar op te houden, gelukkig heb ik anders genoeg troostvoer hier in de kamer liggen.

Tot schrijfs,

Maartje